ကၽြန္ေတာ္နားလည္မိတဲ့ သံေယာဇဥ္အေၾကာင္း.......

ေမြးကတည္းက ႏို႔မႈန္႔နဲ႔ ၾကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္အဖို႔ ဒီဘဝမွာ ေမတၱာငတ္ဖို႔ ကံပါလာတယ္ 

ဆိုရမလိုပါပဲ ။ ညီအကိုသံုးေယာက္ ရွိေပမယ့္ အျမဲတမ္း အကိုအၾကီးဆံုးနဲ႔ ညီအငယ္ဆံုးက တစ္ဖြဲ႔ ၊ 

ကၽြန္ေတာ္က တစ္ေယာက္တည္း တစ္ဖြဲ႔ ကစားလိုက္ ၊ ရန္ျဖစ္လိုက္နဲ႔  အကိုအၾကီးဆံုး ၁၀တန္းေအာင္ျပီး 

အလုပ္သြားလုပ္တဲ့ အထိေအာင္ ညီအကိုသံေယာဇဥ္ ဆိုတာကို နားမလည္ခဲ့ပါဘူး ။  မတည့္ အတူေန 

ဆိုတဲ႔ အတိုင္း ညီအကိုသံုးေယာက္ တူတူရွိတုန္းက ေဘာလံုးကစားရင္း ရန္ျဖစ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြ 

မ်ားခဲ့ေပမယ့္ တကယ္တမ္း ခြဲခါြရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ရင္ထဲမွာ ဟာသြားသလို ခံစားရျပီး 

တစ္ျပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ "ေၾသာ္ငါလည္း အကိုအၾကီးဆံုး ျဖစ္ေနပါျပီလားလို႔ ေတြးမိရင္း ညီအငယ္ဆံုးကို

 ေျပးျမင္မိပါတယ္ ။ " သူကေတာ့ မူလတန္းေက်ာင္းသားေလးပီပီ အပူအပင္မရွိ ေျပးလိုက္လႊားလိုက္နဲ႔

ေဆာ့ကစားေနတုန္းပါပဲ ။ အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ ေခါင္းထဲမွာ စေတြးမိတာက 

" ေၾသာ္ သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ပူေလာင္တတ္တဲ့ သေဘာရွိတာပါလား " 

ဆိုတဲ့ အေတြးေလးပါပဲ ။ 

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ညီအငယ္ဆံုးနဲ႔   ေဆာ့ကစားရင္း ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြ ကုန္လြန္လာတဲ့ 

တစ္ေန႕မွာ ကံၾကမၼာက လက္ေဆာင္ေပးတဲ့  ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ အမတစ္ေယာက္ နဲ႔ဆံုစည္းခြင့္ 

ရခဲ့ပါတယ္ ။အမေတြ ၊ ညီမေတြ မရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္အဖို႔ စကားလံုး အႏုအရြေတြလည္း မသံုးတတ္တဲ့ 

အတြက္ ကိုယ့္ထက္ၾကီးတဲ့ အမေတြဆို "မၾကီး" လို႔ ေခၚရတာကုိ ႏႈတ္က်ိဳးေနခဲ့တာ ခုထိပါပဲ ။ ကၽြန္ေတာ့္ 

အကိုအၾကီးဆံုးနဲ႔ အသက္တူတဲ့အတြက္ သူမကိုလည္း စေတြ႔ကတည္းက  

မၾကီးလို႔သာ ေခၚေဝၚတတ္ခဲ့တာပါ ။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေက်ာင္းကေပးလိုက္တဲ့ နားမလည္တဲ့

 အိမ္စာေတြဆို သူမကူညီရွင္းျပေပးတတ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ သူမဟာ ဆရာမ တစ္ျဖစ္လည္း 

ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္ ။ ကဗ်ာေလးေတြ ခ်စ္တတ္ျပီး အားရင္ သူမကိုယ္တိုင္ ကဗ်ာေလးေတြ စပ္ျပီး 

ကၽြန္ေတာ္ကို ျပတဲ့အခါ ကၽြနေတာ္လည္း ကဗ်ာ စပ္ခ်င္စိတ္ေလးေတြ ေပၚလာခဲ့ပါတယ္ ။

 ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရေအာင္ ဘယ္လုိ ေရးရမလဲ ေမးမိေတာ့ သူမက "ကဗ်ာေလးေတြက ခံစားခ်က္ကေန 

 ေပါက္ဖြားလာတာ " လို႔ ဆိုတဲ့အတြက္  ကၽြန္ေတာ္လည္း ခံစားခ်က္ဆိုတာကို အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီး 

နားလည္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကည့္မိတယ္ ။ 


ဒီလိုနဲ႔ သံုးလေလာက္ ၾကာတဲ့အခါ တကၠသိုလ္မွာ သူမစာေမးပြဲ သြားေျဖရဖို႔ အခ်ိန္က်လာခဲ့ပါတယ္ ။

  "အားရင္ စာထည့္လိုက္ေပါ့လို႔ " သူမသြားခါနီး ႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲမွာ 

မြန္းၾကပ္ေနခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ ။ အမတစ္ေယာက္လို ကၽြန္ေတာ္အေပၚေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ သူမကို 

ယေန႔တိုင္ အမွတ္ရေနဆဲပါ ။ သူမထြက္ခြါသြားျပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ အလြမ္းအေဆြးကဗ်ာေလးေတြ 

ေရးတတ္လာခဲ့ပါတယ္ ။ သူမ ေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း စိတ္ခံစားမႈကေန ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ကဗ်ာတိုစေလးေတြကို

 ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ခံစားလာတတ္ခဲ့ပါျပီ  ။ စံပယ္ပန္း သိပ္ၾကိဳက္တဲ့ သူမအတြက္ 

သခ်ၤာစာအုပ္အထူၾကီးေတြထဲမွာ စံပယ္ပန္းေလးေတြကို ညွပ္ျပီး  အမွတ္တရ သိမ္းဆည္းခဲ့ တာေလးေတြ 

ယခုအခ်ိန္ထိ ျပန္ ျမင္ေယာင္ေနဆဲပါ ။ ဒီလိုနဲ႔ အခ်ိန္ေတြၾကာလာေတာ့ သေဘာေပါက္မိတယ္ 

" ေၾသာ္သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ေႏွာင္ၾကိဳးေလးေတြ လိုပါပဲလား ".............


                   အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီး ၁၀တန္းျပီးတဲ့အခ်ိန္ထိ သံေယာဇဥ္တြယ္မိမွာ ေၾကာက္တဲ့ အတြက္ 

စာအုပ္ေတြကိုသာ အေဖာ္ျပဳ ျပီး ျဖတ္သန္းျဖစ္ခဲ့တယ္ ။ တကၠသိုလ္ျပီးတဲ့အခ်ိန္ ဘာသာေရးစာအုပ္ေတြ ၊ 

ဝိပႆ     နာ တရားေတြ နာရာကေန သိလာတာက 

" သံေယာဇဥ္ေႏွာင္ၾကိဳးေတြကို ေၾကာက္ျပီး  စာအုပ္ေတြေပၚမွာပဲ စိတ္ကုိ အာရံု ေျပာင္းထားလို႔ မရဘူး ၊ 

သံေယာဇဥ္ရဲ႕ မူလဇစ္ျမစ္ကိုသိေအာင္ၾကိဳးစားျခင္းကသာ ပိုနည္းလမ္းမွန္တယ္ " 

ဆိုတာေလးကို နားလည္လာမိပါေတာ့တယ္ ။

ေနမင္းဇြဲမာန္